30 i 40 latek

Gość

W zaciszu pokoju i samotności
rodzi się tęsknota za miłością prostą,
wypaloną słońcem,przejrzystą
i otwartą jak serce włócznią przebite.
Taka miłość nie może nieboleć.

Nic dla siebie mówię.
Jakże udręki pełną jest droga,
która człowiekowi siebie samego pozwala pokonać.
Wypruć z korzeniami egoizm, jak chwast...
Taka miłość nie może nieboleć.

Którą uczynię gościem w swoim domu?
Co znajdzie w nim głodna Miłości?
spragniona, czy naga?
- choćby jedynie przez wzgląd na natręctwo
- znajdzie w nim swe miejsce,
gdzie głowę swą oprze?

Złym ludziom chlebak kamieniami zarasta,
a ja Bogiem się karmiąc
serce mam ociężałe...
Nie może nie boleć taka miłość,
co serce na nowo serce uczyni.

Nic dla siebie
Nic dla siebie...

Lękam się tego ognia,
co ciała rozpali.
Tylko dwoje.
Bez głodnych,
bez spragnionych,
z drzwiami przed natręctwem kołaczących zamkniętymi.
I choć nadzy,to tak łatwo zapominający o tych,
co nie mają odzienia.

Miłość wolna od upodobania.
Nie to, co chcę.
Nie tak, jak chcę.
Nie wtedy, gdy chcę.
Lecz to, tak i wtedy,
co, jak i kiedy jest dobre.
Najlepsze!
Jak młode wino.
Przedniejsze!
Taka miłość może boleć,
Co robić? wcieskam na krzyżyk,
I czytam, "zostałeś wylogowany z czata"
I jestem sobą!

A

Gość

Jeszcze nie umiem dziewczyno z Czata
wzruszyć się Twym widokiem
tak, by inni nie dostrzegli zawstydzenia.
I nie patrzyli dziwnym na mnie wzrokiem

Również nie umiem dziewczyno z czata
czekać na po nocych Ciebie ,
aby oczy nie zdradzały tęsknoty.
szukającej Miłości w niebie

I ciągle nie umiem dziewczyno z czata
ogarnąć mego zmieszania,
gdy inni chcą czytać te słowa
pelne nadziei i oddania

Wciąż jeszcze nie umiem dziewczyno z czata
choć zdaje się czasem, że to takie proste...
Powiedzieć otwarcie co dzisiaj czuję
Co jest tak naprawdę boskie!

I choć rzeczy tak wielu dziewczyno z czata
chcę się w życiu uczyć,
wciąż czytam co piszesz - zadając pytania...
Czy poważnie mówisz!

Lecz nie mam pewności dziewczyno z czata,
że się tego kiedykolwiek nauczę
i nie będą już wołać na ogole do mnie
Gdy trochę powiszę!

A

Gość

Gość

byl blad wiec poprawilem Smile

simonerkaa

Gość

Przyniosłem Ci wirtualne kwiaty
Z dywanu emotykonów je wyrwałem
By ubarwiały nieprawdziwe światy
By były żółte, fioletowe białe
Przyniosłem Ci jesienny zapach
Aromat mocny tak okropnie
Że aż go poczuliśmy w głowach
Bo nie mógł uciec szparą w oknie
Przyniosłem Ci jesienny bukiet
Trzymany w dłoni jak pochodnia
Rozświetlił Twoich włosów pukiel
I zaraz stałaś się pogodna...
Wiem, że ten zapach wnet uleci
Pamięć o bukiecie się ku ziemi skłoni
Wyblakły Monitor skończy świecić...
Lecz chociaż wiersz zostanie po nich

Pozostaw wiersza tego strofy
W pamięci dłużej aniżeli bukiet
Bo choć nie jestem już taki młody
To jednak mogę kiedyś uciec!

A

Gość

Tej z Czata!
Jak dobrze. Jesteś tak daleko
Stamtąd mnie nie dotkniesz
Czytam co piszesz kochaną ręką
Kiedy siedzę przy ekranowym oknie

Jestem bezpieczny. Dziś nie ujrzysz
Tej pustki w zimnych nocach
Drżenia dłoni, wielkiej burzy.
Strachu, który jest w oczach

Pomyślałabyś, że jest inaczej
Że kłamię przez czat lub telefon
Na szczęście tego nie zobaczysz
Bo jesteś tak daleko

Prawda, nie jesteś moim wrogiem
Przecież nawet cię lubię
"Nie, w tym tygodniu też nie mogę"
O Boże, co ja mówię?

Wyłączam komputer, jest mi chłodno
Postąpiłem znów mądrze
Już prawie północ. Patrzę w okno
Nie ma cię tu. Jak dobrze.

A

myyszka2

Łza

Po policzku spływa łza...
Zmącona bólem i samotnością
Jak w lustrze odbija się w niej
Cierpienie...
Gdzieś umknęła nadzieja-nie wróci
Utraciłam wiarę
A czarny anioł
Szepnął sercu: "Dobranoc..."

Niebo robi się różowe...
Serce, utolone do snu samotności
Zamarza, zasypia...
Obudzi się kiedyś o świcie miłości
Lecz roztopione już nie pokocha
Jak niegdyś

Znowu pochłonie je wir kłamstwa
A ludzie powiedzą:
"Kiedyś była szczęśliwa..."

myyszka2

To był sen

Marzyłam o Tobie,
Całe noce,
Całe dnie,
Wyszłam z siebie kiedy zobaczyłam Cię,
Byłeś taki czuły,
Obejmowałeś,
Tuliłeś,
Właśnie mnie
Kiedy się obudziłam
Wiedziałam że to sen,
Który mógłby stać się rzeczywistością!

myyszka2

Ukradł serce chyba górom
bo było wielkie, ciche, cierpliwe
Patrzył jak ptaki przepływają nad nim,
wiewiórka podchodziła zbyt blisko
i nie chciał widzieć jej wścieklizny
Może kiedyś czesząc futerko, skubiąc orzeszek
zahaczyła ząbkiem o czubek jego palca
bo też był chory na dzikość
Uczył ciszy
w przerwach między moimi zdaniami,
tymi do wstawiania kropek,
wtedy te pauzy były wiecznością
a ja tak panicznie bałam się milczenia ust
Tymczasem milczenie to nie brak słów,
milczenie to nieobecność

myyszka2

POCIAG

w pociągu jadącym w nieznane
nie ma nikogo oprócz mnie
nawet konduktorowi nie chce sie sprawdzać czy mam bilet
jaki bilet przecież jadę w nieznane

zostawiłam za sobą wszystko
to do czego dążyłam i to co nigdy się nie spełniło
uciekam przed moją szarą rzeczywistością

ja mam czas pocieszam się
a nawet nie wiem ile mi go jeszcze zostało

wzięłam ze sobą tylko jeden bagaż do którego schowałam
samotność niespełnione marzenia
oraz książkę którą mi ojciec podarował

pociąg zatrzymał się na jakiejś maleńkiej stacji
z za szyb widzę blade cienie ludzkich postaci

ludzie dokąd wy chcecie jechać
przecież ten pociąg jedzie w nieznane

nagle zrobiło się ciemno
i wtedy gdzieś w głębi mojej duszy
uświadomiłam sobie
że żyłam jak w wielkim labiryncie bez wyjścia

poszukiwałam odpowiednich wyjść
odpowiedzi na niezrozumiałe pytania
żyłam a zarazem zdawało mi się że umarłam

to była jawa nie sen
a może lepiej by było
gdyby moje życie było tylko niekończącym się snem
gdy się obudzę spojrzę na świat i moje życie z innej strony

Gość

Mężczyzno z czata!
Właśnie,nie ma cie,czy dobrze?
Czytam co piszesz i myslę
Skąd wyp ływają one
Te słowa pełne uczucia
Gdzie mieścisz swoje myśli
I czymże je uścislisz?
Co sprawia ze w zadumie
Wlewasz na stronę miłość
Poswiecasz jej tyle siebie
Jako Bog Ojciec w niebie
Piszesz ,ją celebrując
Te miłość tak prawdziwą
Lecz jakze ja odczytać!
Me serce smutną niwą!
Wiec dobrze żęś daleko
Że nie widzimy wzruszen
Odkrywa sie marzen wieko
Mysli i serc poruszeń.....

SiMi....12-13wrzesien2006

Gość

Na necie

Internetową drogą się spotyka,
Codziennie myśli swe wymieniają,
Po klawiaturze palce biegają,
Literki w słowa szybko składają.

To ona - dziewczyna z daleka,
Codziennie, na niego czeka i czeka,
Więc gdy na necie się spotykają,
W wyobraźni się dotykają,
Dotyk netowy - jest taki inny,
Niby gorący - to jednak zimny,
W ramiona swoje, mocno wtuleni,
Oddają ciepło w pustkę przestrzeni.
Całują usta we wyobraźni,
W imię netowej pięknej przyjaźni,
Ta wyobraźnia tak jest niewinna,
A rzeczywistość często jest inna.

myyszka2

PRZYJAZN,,,,,,,DLA MOJEJ KOCHANEJ SIMCI,,,,,,,SIOSTRZYCZKO

Usmiecha sie do ciebie kora drzewa
Zarumienia się to upadające serce
W rosnących dumnie ostrych krzewach
Powstaje nowe ,puste miejsce

Patrzy ci w oczy ta prosta ameba
Wpatruje sie w tych diamentów połysk
Chcąc przyblizyc Ci nieba
Chcąc wszystko w jedno ułożyć

Spójrz na te podstarzałych katedr witraże
Pełne tych przyjaźni atrybutów
Chodz czasem schną poplamione krwią bandaże
Sztandary obdarte z wiztowych surdutów

Jezeli radość zawita w twoje bramy
Przywitam ją razem z Tobą z otwartymi ramionami
A jezeli plagi przyjdą - uciekamy
Do miejsca oswiecanego lampionami

Gdzie szczeście będzie ci sie klaniac nisko
Gdzie wierzby przestaną płakać
Tam słońce gorące bedzie przy Tobie - blisko
To przyjazń najwieksza odznaka
[link widoczny dla zalogowanych]